De tafel
Ik zou jullie onder tafel willen vegen want daar is de wereld klein en overzichtelijk. Je voelt je veilig en geborgen. Beschermd, alle neuzen wijzen naar dezelfde kant. Er kunnen relaties groeien en bloeien en je kijkt niet verder dan de vier poten. Je zou voor altijd gelukkig kunnen zijn. Je zult het zien.
Maar wacht…..nee…toch maar niet, want ónder een tafel zie je de werkelijkheid niet meer. Je verliest het zicht en contact met mensen, je kleine kring zet steeds meer aan tot nijd en afkeer, je staat geregeld op elkaars tenen en je wijst naar elkaar met opgeheven vinger. Onder de tafel gaat je eigenheid verloren in kortzichtigheid.
Ik zou jullie graag áán mijn tafel willen nodigen, aan de dis om elkaar echt te ontmoeten. Neem plaats óm de tafel en ga met elkaar in tafelgesprek, de dialoogtafel is de plaats waar je elkaar werkelijk ontmoet en het leven tot volle wasdom kan komen. Boven tafel. Dat is sámen leven in de werkelijkheid van deze wereld. Zulk een tafel zou ik jullie willen geven.
H E N K
Henk van der Poel – Oisterwijk, december 2011.
Henk en Marijke van de Poel ontvangen de Dialoog-Award in november 2011.
Prof. Alfons Marcoen bracht zijn verhaal en visie over het proces van ouder worden. Daarin komen vragen en onderwerpen aan bod als: Wanneer ben je oud, oud zijn in onze maatschappij, wat gebeurt er bij het ouder worden, welke fases worden doorlopen, de verhouding tussen verleden en toekomst, terugblikken op je levensverhaal en waardig oud worden. Na de pauze gingen de deelnemers met elkaar in gesprek over het ouder worden.
Door het aanbieden van de verschillende lezingen geloven wij in de dynamiek, beweging en voornamelijk in de persoonlijke groei van ieder. Vanaf de geboorte worden we elke dag ouder. Wij geloven dat wie het leven blijft omhelzen en de jaren niet ontkent met de jaren goed oud kan worden. Op geluk heb je meestal geen vat, ook niet op een gelukkige oude dag. Die kan – zoals elke vorm van geluk- je in de schoot vallen, maar je ook plotseling worden ontnomen. Hoezeer je je ook inspant, een gelukkige oude dag is niet gegarandeerd. Immers, je maakt geluk, maar je ontvangt het ook. Daardoor is de zingeving die je persoonlijk aan de dag legt een bron om oprecht gelukkig te zijn, worden en te blijven. Dat streven wij na bij het aanbieden van onze verschillende lezingen samen met het aanbieden van enkele mooie films die de thematiek van ‘ouder worden’ zullen benadrukken.
Jan Daem vertelt zijn verhaal en visie over hoe in het proces van ouder worden de tijdsbeleving een optimale invulling kan krijgen. Daarin komen vragen en onderwerpen aan bod als : Wat is tijd en hoe kijken wij naar de tijd want niemand kan zich daar van onttrekken. Daarom zijn in het proces van ouder worden de inzichten rond bewaking van de levenstijd als kwaliteit zo belangrijk. Hoe weerstaan wij – ouderen van de derde en vierde leeftijdsfase – aan de snelheid en het tempo van het leven waarbij wij allen streven naar het wegnemen van de tijdsdruk om te zoeken naar de juiste maat. Daarom zijn en voelen wij ons als gelukkig als de tijd stilstaat waarbij wachten, geduld en ons ongeduld op de proef wordt gesteld. Kunnen wij dan dankbaar gelukkig zijn voor iedere nieuwe dag die ons gegeven wordt…? Blijvend zoeken naar een innerlijke tijd om waardig oud worden dat is een uitdaging…!! Na de pauze gaan de deelnemers onder leiding van een gespreksleider met elkaar in gesprek over de tijdsbeleving vanuit hun persoonlijke levensverhaal.
