Metgezel in Zingeving organiseert avondlezing:
“Aanvaarden en Loslaten, woorden van betekenis” –
een uitnodiging tot stilte.
Wanneer : DONDERDAG 1 OKTOBER 2015
Om 19.30 uur ( Deuren open vanaf 19.00 uur)
Waar : De Voorhof.
Kerkstraat 64
5061 EK Oisterwijk.
Toegangsprijs: 4 euro ( Welkom koffie/thee inbegrepen)
Inhoud van deze lezing:
Aanvaarden en loslaten zijn woorden die zoveel lading en angst met zich mee brengen. Deze lezing is een uitnodiging om ze niet meer te gebruiken en ze te laten zijn voor wat ze écht betekenen. Geert Hulselmans neem je mee op een reis van leven naar dood…naar leven; het leven dat van jou is en waar je in openheid en vrijheid mag loslaten om verder te kunnen leven.
Onze angst om te vergeten, onze angst om onze identiteit te verliezen wanneer we pijn loslaten doet ons vasthouden aan dat wat we voelen en denken dat deel van ons is. De realiteit dat wij als nabestaande verder leven kan onverdraaglijk zijn. Nochtans dragen wij dat wat verloren is mee en hoeven we niet los te laten wat voor altijd met ons verbonden blijft.
Toon jezelf aan de wereld met het verlies dat bij je hoort; dat kan je enkel doen door dat wat je draagt te laten zien; je openen.
Gastspreker: Geert Hulselmans (1964).
Counselor (Faculteit Mens en Samenleving, Turnhout), Rouwbegeleider-verliescounseling .
Docent-staflid in de opleiding “rouwcounseling” bij Zorg-Saam(B),
Geeft trainingen en workshops rond thema’s binnen “rouw en verlies”, “aanvaarden en loslaten”.
Sinds vele jaren ruime ervaring met het begeleiden in vele vormen van rouw en verlies, zingevings- en levensvragen en het daarbij directe doch zorgzame en in verwondering coachen van persoonlijke groei- en veranderingsprocessen.
Ervaringsdeskundige door het verlies van eigen zoon.
* Op deze avond is ook alle praktische informatie te verkrijgen voor de eerstkomende rouwende
najaars-lotgenotengroep (8 bijeenkomsten)
Start : op dinsdagochtend 17 november 2015.
Aanmelding en inschrijving op die avond is ook mogelijk.
Een gedachte:
Nu ‘t rouwrumoer rondom jou is verstomd,
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten,
nu voel ik dat er ‘n diepe stilte komt
en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten.
En telkens weer zal ik je tegenkomen,
we zeggen veel te gauw: het is voorbij.
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen,
niet wie je was en ook niet wat je zei.
Ik zal nog altijd grapjes met je maken,
we zullen samen door het stille landschap gaan.
Nu je mijn handen niet meer aan kunt raken,
raak je mijn hart nog duidelijker aan. ( Toon Hermans )
