Zomer In het zonweiland met een overdaad aan bloemen fladderen wij samen rond, dronken van geuren, kleuren en elkaar, stromen wij over van geluk tot Eenheid – Pia de Blok & Douwe Tiemersma Ontspannen leven “Duizenden gedachten tollen door mijn hoofd, de onrust vreet aan mijn botten. Hoe houd ik het leven eigenlijk nog uit?” En dan komt er iemand ons ook nog vertellen dat we ontspannen moeten leven… “En toch. Ja het kan”, zegt zenleraar Dick Verstegen. Hij belooft je niet dat een zen-houding al je problemen oplost. Wel kun je leren het leven wat meer te nemen zoals het komt en daar mild en creatief tegenover te staan. Lees verder…>> Met DANK aan Dick Verstegen in en voor zijn bijdrage op de boeiende website van De Bezieling * Voor de thuisblijvers en de vakantiegangers behouden thuisgekomen even genieten van 3 inspirerende kerkgebouwen met spectaculaire dronebeelden. Verwonder je over de schoonheid van 3 prachtige kerkgebouwen in Europa, vanuit een ongewoon perspectief. Lees en vooral kijk vooral ontspannen verder in stille gedragen verbondenheid over de grenzen heen. …Klik Hier * Graag verwijzen wij ook op onze website naar een Nederlandstalige overweging uit de trappistenabdij van Orval ( Voor de overweging van Zondag 12 augustus juli 2018 : Klik Hier ) Komende weekends is er geen verwijzing naar de preek uit Orval. Omwille van medische redenen zijn wij er wekelijks terug in het weekend van zaterdag 2 september. Bezinning op de overweging. Wie op tocht gaat voorziet zich van proviand voor onderweg, of weet waar en hoe hij voedsel kan vinden. De mens leeft echter niet van brood alleen. In dit besef zijn wij hier samen als metgezel aanwezig. De stille onzichtbare Aanwezige blijft ons uitnodigen om Hem te aanvaarden als geestelijk voedsel. Zo krijgen wij de kracht , moed en energie om in zijn spoor te leven. Toen een autochtone vrouw, die het opnam voor asielzoekers, voor de zoveelste keer aan haar blanke vriendinnen had moeten uitleggen waarom zij dit werk deed en waarom ze het ook nog eens een keer stukken minder gevaarlijk vond dan op zondag naar het voetbalstadion gaan, werd het haar even teveel. Ze keek haar tuin in en zag zichzelf net als de...
Learn MoreZomer In het zonweiland met een overdaad aan bloemen fladderen wij samen rond, dronken van geuren, kleuren en elkaar, stromen wij over van geluk tot Eenheid – Pia de Blok & Douwe Tiemersma Een gedachte om erover te mediteren… Overschouw je leven niet als een te winnen race. Richt je niet op het bereiken van de top, want elke piek die je bereikt, geeft een duidelijker beeld van de volgende top, die al bezet is door een andere concurrent in het spel van het leven. Loop elke race alsof het je laatste is, maar beslis eerst waarom je deze rent. In plaats van te concurreren met mij of iemand anders, waarom zou je geen energie bijdragen om ons betere mensen te maken, door je coaching, liefde, inspirerend voorbeeld of nobele missie? In plaats van te proberen de race te winnen, waarom niet de missie op je nemen om bij te dragen aan het ras, het menselijk ras, door jouw hoek van de wereld rechtvaardiger, liefdevoller en gelukkiger te maken. ( Chris Lowney) * Graag verwijzen wij ook op onze website naar een Nederlandstalige overweging uit de abdij van Orval ( Zie overweging van Zondag 22 juli 2018.) Komende weekends is er geen verwijzing naar de preek uit Orval. Door onze persoonlijke vakantie en omwille van medische redenen zijn wij er terug in het weekend van zaterdag 11 augustus. Bezinning op de overweging. Christenen zijn mensen van de weg. We staan niet stil, we sluiten ons niet op. Met open oog en oor gaan we onze wereld tegemoet. Als wij er geen zorg voor hebben: wie dan wel? Toch is het goed om nu en dan de stilte te zoeken, om even te kijken of we de goede richting opgaan. Het is goed om te kijken naar de richting die de Herder ons wijst. Zijn weg is er een van ten diepste bewogen zijn door het lot van mensen. Waar we anderen niet zien staan, daar zijn we zeker niet op de goede weg. De weg waarop de Herder ons voorgaat is er een van mens tot mens en van mens tot God. Dat is dezelfde weg, de goede weg. (Wim Holterman) Beste bezoeker….METGEZEL graag bevelen wij jullie aan onze sympathie...
Learn MoreZomer In het zonweiland met een overdaad aan bloemen fladderen wij samen rond, dronken van geuren, kleuren en elkaar, stromen wij over van geluk tot Eenheid – Pia de Blok & Douwe Tiemersma Een gedachte bij Marcus 4:26-29 Jezus vergelijkt het koninkrijk van God met een mens, die zaait. ‘Hij werpt zaad op de aarde. Hij slaapt, hij staat op; een nacht, een dag. Het zaad kiemt en groeit. En hóe – de mens weet het niet.’ Wij zijn die mens. Wij krijgen zaad in handen om uit te zaaien. Dat zaad is alles wat zich aandient in ons dagelijks leven. Alle vreugde, alle plezier, alle liefde. Alle lijden, alle pijn en alle verdriet. Alle levenservaringen. Wat er met dat zaad gebeurt als wij het zaaien – wij hebben er geen idee van. Het proces dat zich voltrekt, speelt zich af in het verborgene. Wij werpen het zaad op de aarde en brengen het daarmee in een domein, in een dimensie, waar zich een wonder voltrekt. God gaat ermee aan de gang, zijn ongekende gang. Hij doet het zaad ontkiemen op zijn eigen tijd, groeien in zijn eigen tempo en uiteindelijk tot volle wasdom komen en vrucht dragen. Als wij het zaad dat wij in handen krijgen krampachtig vasthouden, dan blijft het wat het is. Eenmalige vreugde, eenmalig verdriet. Maar het is zaaigoed. Het heeft potentie om tot groei te komen en vrucht te dragen. Als wij het vasthouden, blijft het op zichzelf. Als wij het loslaten en het in Gods handen leggen, dan kan Hij er wat mee aanvangen. Dan kan het zaad tot zijn bestemming komen, namelijk: ontkiemen, groeien en vrucht dragen. Van ons leven begrijpen we vaak maar weinig. Waarom komen sommige mensen op je pad? Waarom zeg je dít? Waarom doe je dát? Waarom is er zoveel lijden – soms in één en hetzelfde mensenleven? Waarom stroomt de liefde soms overvloedig en staakt het stromen dan? In het Rijk Gods gebeurt niets zomaar. Alles wat zich aan de oppervlakte van ons bestaan afspeelt biedt kansen, draagt een mogelijkheid in zich. In het verborgene, onttrokken aan ons blikveld, komt zo’n zaadje tot ontkiemen. Tot groei. Tot vrucht dragen. En op een gegeven moment, soms vrij snel, soms na jaren, soms...
Learn MoreIn welke relaties leeft de mens? De joodse mysticus Martin Buber onderscheidde in zijn klassieker Ich und Du drie verschillende niveaus van ‘Gij’ zeggen. Met DANK aan schrijver Paul Verdeyen SJ. Martin Buber werd geboren op 8 februari 1878 te Wenen. Toen hij drie jaar was liep het huwelijk van zijn ouders op de klippen. De opvoeding van de jonge Martin gebeurde bij zijn grootouders in Lemberg (Lvov) in Oekraïne en bij de andere grootouders in het Oostenrijkse Galicië. Zo leert hij al vroeg het jodendom kennen van die Oost-Europese streken en ook de mystieke traditie van het Chassidisme. Maar langdurige en veelzijdige universitaire studies vervreemden hem van het Joodse geloof. In het begin van de twintiger jaren (1923) schonk Martin Buber het geslacht van de twintigste eeuw zijn boek Ich und Du. Lees verder…>>> * Graag verwijzen wij ook op onze website naar een wekelijkse Nederlandstalige overweging uit de trappistenabdij van Orval ( Zondag 3 juni 2018.) Volgende week is er geen verwijzing naar de preek uit Orval. Wij zijn er terug in het weekend van zaterdag 16/ zondag 17 juni. Bezinning op de overweging. Zondag 3 juni is het ‘Sacramentsdag’ Eucharistie vieren mag geen ‘gewoonte’ worden en daarom wil de Kerk dat we eens uitdrukkelijk stilstaan bij en nadenken over de draagwijdte van samen brood breken en de beker rondreiken. Geen half-magisch ritueel bestemd voor gesloten cenakels, maar een krachtig teken dat ons aanspoort om Gods Woord om te zetten in daden van recht en gerechtigheid, in daden van menslievendheid. Ik besef meer en meer de hoe levensnoodzaak het is, Heer, wekelijkse samen te komen rond uw Woord, rond Brood en Wijn omdat ik tenminste eens per week het teken wil zien van Iemand die brood breekt en daarmee zijn leven geeft voor mensen. Ik heb het nodig eens per week om dat niet te vergeten. Eens per week is niet veel als je bedenkt dat wij meerdere keren per dag, willen of niet, tekenen zien die zeggen ‘leef voor jezelf, zorg voor jezelf’. Eens per week, een tegenwicht, in de herinnering aan Jezus die het voorleefde, en de uitnodiging dat het anders kan, is zeker niet teveel. ( naar Carlos Desoete) Beste bezoeker….METGEZEL graag bevelen wij jullie aan...
Learn MoreDe naam van de oneindige en onuitputtelijke diepte en grond van alle bestaan is God. Die diepte is het wat het woord God betekent. En wanneer dat woord niet veel betekenis voor u meer heeft, vertaal het dan en spreek over de diepten van uw leven, over de bron van uw bestaan, over hetgeen waar het u uiteindelijk om gaat, over datgene dat u onvoorwaardelijk serieus neemt. Misschien moet u, om dit te kunnen doen, al het traditionele dat u over God geleerd hebt, misschien zelfs dat woord God, vergeten. Want, wanneer u weet dat God diepte betekent, weet u veel over Hem. U kunt u zelf dan geen athëist of ongelovige noemen; je kunt immers niet denken of zeggen: “Het leven heeft geen diepte. Het leven is vlak. Het bestaan als zodanig is alleen maar oppervlakte”. Wanneer u dit in volledige ernst zou kunnen zeggen, dan zou u een athëist zijn; en anders bent u het niet. Hij die weet heeft van de diepte, heeft weet van God. Paul Tillich. Wie was Paul Tillich? Klik Hier * Graag verwijzen wij ook op onze website naar een wekelijkse Nederlandstalige overweging uit de trappistenabdij van Orval ( Zondag 27 mei 2018.) Bezinning op de overweging. In de lezingen van zondag 27 mei herkennen wij in God drie gezichten: de Vader die van ons houdt en om ons bezorgd is , de Zoon die Mens werd en ons heeft voorgeleefd hoe te leven en de Geest die ons bezielt en enthousiast maakt om zelf iets goeds van de wereld te maken. Drievoudig één zijn Met God op stap gaan naar je medemensen toe, is Vader zijn. Je zal hevig naar hen verlangen en hen liefhebben zoals een echte vader houdt van zijn kind. Je zal hen kansen geven, hen ernstig nemen en geloven in diegenen met wie je werkt. Op stap gaan is ook Zoon zijn. Je gedragen voelen en gestuwd door een innige liefde die je helpt loskomen en bevrijden uit wat mensen tegenhoudt om voluit te leven. Zo kan je jezelf aanvaarden En ook ieder ander met wie je samen bent. Op stap gaan is Geest, ruimte, zijn. Je niet op jezelf richten of op een heel beperkt doel, maar verder kijken....
Learn MoreEen zalig hoogfeest van Pinksteren met de vreugde van de Heilge Geest ! Laat het maar Pinksteren, zegt Marc De la Marche. Dat is: laat een frisse wind door je leven waaien, durf in de storm te gaan staan. Hij bejubelt het feest dat ons uitnodigt ons niet terug te trekken in de veilige beschutting van het gekende. Ik hou niet van de wind. Hij kan soms lelijk tegenzitten en kil en bijtend aanvoelen. Hij belet mij onbekommerd rond te lopen en te fietsen of mij zalig en gedachteloos te koesteren in de warmte van de zon. Soms dreigt hij zelfs alles wat niet stevig geworteld en gegrondvest is omver te blazen. Ik hou niet van die wind. Lees verder…>>> * Graag verwijzen wij ook op onze website naar een wekelijkse Nederlandstalige overweging uit de trappistenabdij van Orval ( Zondag 20 mei 2018.) Bezinning op de overweging. Welkom aan u allen Metgezellen, op deze vijftigste dag na Pasen, het feest van Pinksteren. Moge de Geest van Pinksteren ons bezielen, ons openbreken en ons aanzetten om Gods Boodschap te ontvangen, een Boodschap van adem, ruimte, vuur, leven. Als je van iets doordrongen bent, als je ergens enthousiast over bent, dan sta je, in vuur en vlam en dan straalt dat van je af op alles wat je zegt en doet. Zo zou het ook met ons geloof moeten zijn. Want als je echt doordrongen bent van Gods liefde, als dat vertrouwen je voedt, dan straal je licht en warmte naar iedereen rondom jou. Bang en rillend, dicht bijeen, het leven, zo koud en vijandig. Sluit toch de deuren! Haal op die bruggen! Laten we ons verschansen achter hoge, dikke muren… En dan komt Gij, God, niet in een storm of een bulderende orkaan, maar vederlicht en vlinderzacht. Hoor! Luister! Engelengeruis, vurige vlammen, brandende harten, stralende geesten, wakkere zielen, stromende woorden. Gij gloeit onze angsten voorbij. We gooien onze ramen open, we gooien onze deuren open, we gooien onze armen open voor de wereld, uw wereld, voor de mensen, uw mensen. Kom, O Geest vol leven en bewoon ons hele wezen. ( Ilse Cornu) Beste bezoeker….METGEZEL graag bevelen wij jullie aan onze sympathie voor volgende persoonlijke initiatieven die zeer nauw aanleunen bij...
Learn More
