De mensen en het leven liefhebben,
met de liefde van God,
wachten als Hij,
oordelen zoals Hij, zonder veroordelen,
het bevel gehoorzamen wanneer het gegeven wordt
en nooit omzien
dan kan Hij je gebruiken –
dan gebruikt Hij je, misschien.
En als Hij je nog niet gebruikt:
dan is, in zijn hand, ieder ogenblik zinvol,
heeft ieder ogenblik waardigheid en luister, rust en samenhang.
‘In God geloven’ betekent in dit perspectief:
geloven in jezelf.
Even vanzelfsprekend, even onlogisch
en even onverklaarbaar:
als ik kan zijn, is God.
Zich over een succes verheugen, is iets anders
dan zich de verdiensten ervan toe-eigenen.
Zich het eerste ontzeggen, is iets voor huichelaars
en voor hen die het leven loochenen;
zich het tweede gunnen, is een genoegen voor kinderen,
een genoegen dat hen zal beletten mannen te worden.
Achter de gehoorzame concentratie op het gestelde doel:
vrijheid van vrees.
Achter de vrees: openheid.
En daarachter: LIEFDE. ( Uit : “Merkstenen’, Helmond,1963.)
Dag Hammarskjöld (1905 – 1961). Hij was secretaris-generaal van de Verenigde Naties. Hij stierf als gevolg van een vliegtuigongeluk tijdens zijn vredesmissie in Congo. Hammarskjöld kreeg in 1961 postuum de Nobelprijs voor de Vrede.
