Kerstnacht!! ! ! ! ! ! “Vandaag is u een Redder geboren”
Overweging op Lucas 2,1-14
Men kondigt ons iets nieuws aan : een redder ! Wij verkommeren van verveling, en zo prijst men ons steeds wat nieuws aan, witter dan wit, nieuwer dan nieuw, om dan te komen met de mode van grootmoeder, vier centimeter ingekort ! Maar hier in promotie is er toch iets ongewoons : een redder ! Niet banaal, maar aangekondigd met zoveel hemelse publiciteit dat we toch een klein beetje wantrouwig zijn.
Een redder : hebben we dat nodig ? Om ons te redden, waarvan ? Ik vind op internet alles wat ik nodig heb : om het mij aan te schaffen heb ik koopkracht nodig, geen redder. Mijn verlangens lopen echter elkaar achterna, onvoldaan, zoals al die beelden die over mijn computerscherm rennen zonder mijn onrustige honger te laten bekomen. Ik zoek iets anders. Iets dat dieper ligt.
Maar wat ? Ben ik vermoeid mezelf te zijn, geërgerd steeds te botsen op mijn begrenzingen ?Stelt men ons een oplossing voor ? Gunnen we onze nieuwsgierigheid toch ook maar ietsje ! Als ik mij echter uit mijn zetel haal om naar die redder te gaan zien, zal ik tussen herders terechtkomen. Echt aanbevelingswaardig zijn ze niet – in Israël waren het marginalen. Niet mijn standing ! Simpele lieden, die herders ! Ze geloven wat een engel hen als goede boodschap heeft aangekondigd : een pas geboren redder. Met als bewijs dan dat hij te vinden is in een voederbak !
Het is misschien mijn tijd verliezen, en mijn aanzien als men verneemt dat ik geloof in engelenhistories. Maar je moet iets kunnen riskeren in het leven …Soort zoekt soort : de herders gaan naar een kind in precaire situatie, zoals zijzelf : niet bedeeld, zonder macht of aanzien. Zij vinden zichzelf terug in dat kind. Ook God vindt zich dus in dat kind terug ! God die zichzelf ziet in armen en geringen ! De empathie van God met de herders drukt zich uit in dat kind. Dat wichtje is ontmoetingsplaats van God met de armen van deze wereld, en de armen ontmoeten er God.
Ik sta er paf van. Als ik naar dat kind kijk zoals die herders, word ik een van hen. In die stal licht in mij de kennis op van mijn eigen behoeftigheid. Dat schamel kind reikt mij een spiegel aan. Ik herken er mij in mijn eigen schamelheid. Zelf ben ik ook mijn bestaan begonnen in de afhankelijkheid van een zuigeling die, om te overleven, alles moet ontvangen. Van zodra ik mijn precaire staat aanvaard, maakt God zich aan mij kenbaar in dat kind in de kribbe. God die mij vervoegt in mijn diepste wezen : ik, zonder iets, onvermogend, met een voor niets gekregen bestaan. God toont er zich, zelf ook altijd van alles ontdaan, omdat Hij altijd alles geeft, God onvermogend overgelaten aan de vrijheid van elke voorbijganger, God zonder aanzien in de hoek van een stal. God in dat kind nog armer dan ik, aanvaardt mij in mijn armzaligheid.
“Vrede op aarde aan de mensen die Hij liefheeft”, zongen de engelen. God heeft me lief en geeft mij zo vrede met mezelf. Hij bevrijdt me van de rusteloze druk om iemand te zijn …
Droom ik dan ? Besef ik het goed ? Als God zich aan mij toont zoals Hij is, onbemiddeld, in een voederbak, zet Hij al mijn doen en laten op de kop ! God, die rijkdom, macht en opzien naast zich neerlegt ! Hij is niet van deze wereld ! Wil Hij ons dan redden van onze begeerten die ons een zeepbel blazen ?
De herders zijn tevreden. Ze hebben er hun tijd voor genomen, en dat kind is juist zoals de engel hen had gezegd. Het is een afstammeling van David. Die was ook herder, zoals zij, en ook van Bethlehem. Ze gaan heen en zingen Gods lof (Lc 2,20). Ik blijf daar, namijmeren zoals Maria, de moeder van het kind (Lc 2,19). Ik was er mij niet van bewust dat ik gevangen zat van een wereld die leeft voor het genot van geld, macht en aanzien. En ja, ik zit vast in een vicieuze cirkel, ik loop de wind achterna. Wat ben ik met mijn geld na mijn dood ? Is mijn macht niet hetgeen de anderen het meest afkerig maakt ?
Mijn prestige : een eendaagse klaproos ?!
Van die illusies bevrijdt me het kind in de kribbe. God komt mijn leven delen om het te bevrijden en open te trekken tot zijn leven. Hij wordt klein en onmachtig : zo kan Hij mij voor mijn vrijheid plaatsen en voor mijn verantwoordelijkheid.In zijn Liefde is God bevrijder, promotor van vrijheid. Een Redder aankondigen, is de Liefde aankondigen. De Liefde alleen bevrijdt uit de kerker van het egocentrisme en opent de dialoog die de hoeksteen is van elke liefde. En zo openbaart God zich als mededeelzaamheid, communicatie, dialoog. De kern van Gods leven wordt zichtbaar als zelf gave tot het uiterste, tot de mogelijkheid een kind te worden in een voederbak …om mij van mijn illusies te redden !
Een innige Kerst
in de vreugde Jezus
in u geboren
te laten worden. (Br. Marc / Abdij van Orval / www.orval.be )
ZALIGE KERST en gezellige warme feestdagen van Karin en Jan.
Lucas 2,1-14
Uit het heilig evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas
In die dagen kwam er een besluit van keizer Augustus, dat er een volkstelling moest gehouden worden in heel zijn rijk. Deze volkstelling vond plaats eer Quirinius landvoogd van Syrië was.
Allen gingen op reis, ieder naar zijn eigen stad, om zich te laten inschrijven.
Ook Jozef trok op en omdat hij behoorde tot het huis en geslacht van David, ging hij van Galilea, uit de stad Nazareth, naar Judea: naar de stad van David, Bethlehem geheten, om zich te laten inschrijven, samen met Maria, zijn verloofde, die zwanger was. Terwijl zij daar verbleven brak het uur aan waarop zij moeder zou worden; zij bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene.
Zij wikkelde Hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen geen plaats was in de herberg. In de omgeving bevonden zich herders die in het open veld gedurende de nacht hun kudde bewaakten. Plotseling stond een engel des Heren voor hen en zij werden omstraald door de glorie des Heren zodat zij door grote vrees werden bevangen.
Maar de engel sprak tot hen:
“Vreest niet, want zie, ik verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor heel het volk.
Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David.
En dit zal voor u een teken zijn: gij zult het pasgeboren kind vinden in doeken gewikkeld en liggend in een kribbe.” Opeens voegde zich bij de engel een hemelse heerscharen; zij verheerlijkten God met de woorden:
“Eer aan God in den hoge
en op aarde vrede onder de mensen
in wie Hij welbehagen heeft.”
VOLGENDE WEKELIJKSE INSPIRATIE : 31 december 2013.
