In onze wereld is veel leed.
Ouders kennen pijn:
hun kinderen gaan andere wegen
dan die welke zij zich hadden gewenst.
Kinderen weten niet waar naartoe.
Hun ouders zijn gescheiden.
Ze worden opgevoed zonder geborgenheid.
Er zijn mensen zonder werk.
Ze voelen zich minderwaardig.
Ze hebben het gevoel
niet meer bij te dragen
aan onze samenleving.
In onze wereld is er het leed
van armoede, van eenzaamheid.
We mogen en we kunnen
onze ogen er niet voor sluiten.
Pijn en lijden om het leven
dragen we met ons mee
als een ongewilde erfenis.
Jezus wordt tot op het bot geraakt
door de dood van zijn vriend Lazarus.
Hij neemt het lijden van de omstanders
tot zich en lijdt mee.
Hij is solidair, een echte naaste.
Daardoor komt er verandering
in de doodse grafstemming.
Hij is verrijzenis, leven.
Geraakt door het lijden van de wereld
wordt ook onze solidariteit gevraagd.
Zoals Jezus leven bracht,
zo mogen ook wij leven worden.
Ons naaste-zijn kan anderen opwekken,
nieuwe toekomst schenken.
Christenen zijn ‘geraakte’ mensen,
zijn ‘zoekende ‘ mensen
die laten zien wie God is. (Wim Holterman osfs)
Welkom…
bij de volgende wekelijkse inspiratie net na Palmzondag op maandag 14 April.
De zesde zondag van de vasten wordt Palmzondag genoemd. Sinds het Tweede Vaticaans Concilie is de officiële benaming ‘Palmzondag: passie van de Heer’. Hierbij worden twee aspecten samengenomen: de intocht van Jezus in Jeruzalem en de gedachtenis van zijn lijden. Vroeger werd dit laatste aspect herdacht op de vijfde zondag van de vasten, op Passiezondag. Het gebruik van de palmprocessie ontstond in Jeruzalem tegen het einde van de vierde eeuw. Gelovigen kwamen samen op de Olijfberg en na een woorddienst trokken ze met palmtakken in processie de stad binnen. Dit gebruik werd al snel overgenomen door Oosterse kerken en tegen het einde van de achtste eeuw hield men in het Westen ook palmprocessies op Palmzondag. Omdat er in de noordelijke landen geen palmbomen groeien, werden de palmtakken vervangen door allerlei groene twijgen, vooral van de buxus, ook wel palmboompje genoemd.
Uit: J.Lambrechts , Volksgebruiken in de loop van het liturigisch jaar, Averbode, Altiora, 2001, p.87-89.
