Pasen is een werk-Woord

Het leven gaat verder. Goede Vrijdag was het einde niet.

Ook Pasen was niet het einde.

“Ga op weg met vrede voor mensen wereldwijd” zei Jezus tot zijn vrienden.

Zijn Woorden van toen worden vandaag aan ons toevertrouwd.

De vrede die Hij ons toewenst, mogen wij delen met elkaar

en vervolgens uitdragen naar velen om ons heen.

‘Vrede zij u’ is de paasboodschap voor een wereld onderweg. (naar Jacques Verhees)

 

 

Alice Camille zegt het juist: “Pasen is in werkelijkheid een werkwoord, een dynamisch gebeuren dat ons uit de duisternis opstuwt naar het licht.”

Christenen zijn paasmensen. Voor mij betekent dit dat wij innerlijk bewogen mensen zijn: altijd groeiend, veranderend, altijd op weg en zich engagerend. Zelfs diegenen onder ons die gewoon fysiek de mogelijkheid niet hebben om zo ‘in beweging’ te zijn – omwille van hun levensnoodzakelijke werk, hun familiale verantwoordelijkheden, of om gezondheidsredenen – kunnen toch nog de innerlijke ‘bewegingen’ van hun ziel ervaren.

Iedere dag opnieuw nodigt de verrezen Christus ons uit vooruitgang te maken, het mogelijk te maken dat ons hart wordt opengebroken voor God en voor alles wat de goddelijke liefde ons schenkt. We voelen hoe ons innerlijke beweegt, wij luisteren naar de stem van de geest, geven aandacht zelfs aan vluchtige gevoelens en de reacties daarop, alles wat in Gods handen een instrument kan worden voor onze altijddurende schepping. ( Vinita Hampton Wright) Bron: Gewijde Ruimte.

 

* Graag verwijzen wij ook op onze website naar de wekelijkse Nederlandstalige overweging uit de Abdij van Orval ( Zondag 12 April 2015 )

 

Bezinning op de overweging.

Ik ben een mens, enthousiast en nuchter,

vol geloof en ongeloof tegelijk.

Ik stel lastige vragen,

ik pieker over ‘wat er niet is’,

over wat voorbij is en geen keer neemt…

Mijn naam is Thomas.

 

Ik laat me nooit zomaar meeslepen.

Jezus boeide me en ik trok met Hem mee.

Maar ineens is alles mislukt.

Ik heb verkeerd gegokt

en ik voel me in de kou staan.

 

Ze zeggen wel dat Hij leeft…

maar ik wil het eerst zien.

 

Mijn naam is Thomas.

Ik zie een kind sterven,

een jonge mens verongelukt…

Ik hoor over mensen die gefolterd worden.

Ik zie het verdriet van zoveel mensen…

en uit de dood is nog niemand weergekeerd…

Ik zie mensen verkommeren achter gesloten deuren en vensters,

eenzaam op kleine kamertjes in een grote stad…

Ik kan het niet verwerken.

 

Ze zeggen wel dat Hij leeft…

maar ik wil het eerst zien.

 

Mijn naam is Thomas.

Ik zie een Kerk van bange mensen,

een kleine kudde, een handvol maar…

Zo velen zijn teruggetreden, geruisloos,

en zoveel kerken leeg…

 

Hij heeft wel ooit gezegd:

‘Waar twee of meer in mijn naam bijeen zijn,

daar leef Ik in hun midden…

maar ik wil eerst zien!

 

*Beste bezoeker…METGEZEL graag bevelen wij jullie aan

onze sympathie voor volgende boeiende initiatieven

1) NIEUWSBRIEF ABDIJWINKEL KONINGSOORD 

April 2015 Lees verder

 

2) Zaterdag 25 april 2015

ABT BERNARDUS PEETERS VERZORGT TIENDE VOLZIN-LEZING 

Onder de titel ‘Gastvrijheid: sleutel tot samen leven’ 

Volzin, maandblad voor religie en samenleving, hervat een traditie en nodigt u van harte uit. U bent van harte welkom in de trappistenabdij Koningshoeven in Berkel-Enschot (nabij Tilburg) bij de tiende Volzin-lezing. Abt Bernardus Peeters zal ingaan op de kracht en de noodzaak van gastvrijheid voor een vitale en kleurrijke samenleving.

Lees verder…>>>

 

*Wij zijn er terug voor de wekelijkse inspiratie en de overweging uit de Abdij van Orval in het weekend van Zaterdag 18 april / Zondag 19 april 2015.)

Het was goed hier te zijn, maar het is ook goed heen te gaan om elders “licht” te zijn en met velen te delen wat jou geraakt heeft.

WELKOM en alle goeds bij elke nieuwe dag in de maand april 2015