Dialoog verslag 2014 – 5 jarige bestaan in Oisterwijk

Graag bezorgen wij jullie enkele uitgeschreven reactie vanuit de verschillende tafels door de gespreksleiders en deelnemers…
onder het centrale thema: GELUK

Van de nachtelijke dialooggesprekken uit de Abdij Koningshoeven.

Jan Stoop laat ons weten:

Het was weer een mooie inspirerende dialoog, vanochtend bij de Trappisten. Mede door jullie passionele en zorgvuldige aanpak.
Daarvoor dank.
Mijn gasten aan tafel had ik uitgedaagd om in een woord de winst te pakken van deze 2 1/2 uur dialoog. Dit zijn hun woorden:

INSPIRATIE, VERWONDERING, STRALEN, RUST, ONTVANKELIJKHEID, GLIMWORM, VOLLEDIGHEID….
wat heb ik hier nog aan toe te voegen!

Het was weer een groot genoegen dat ik deze dialoog weer mocht faciliteren. Volgend jaar weer!
En Karin Oppelland, van het landelijk dialoog, was diep onder de indruk van deze sessie. Een belangrijke supporter erbij!
Complimenten voor team Oisterwijk.

Jan De Bie laat ons weten:

Beste mensen,

Zeer bijzonder zo s ‘nachts, in stilte, in het donker onder een mooie sterrenhemel op weg te gaan om een dialoogtafel in een klooster te leiden.
Geluk was een gelukkig thema voor mijn tafelgenoten, de dialoog ging er nadrukkelijk over. Mooie, diverse verhalen en er werd zeer goed geluisterd.
Ik begon met hen te vragen in stilte kennis te nemen van de flyer (wat is een dialoog / dialooghouding) van Marijke en Henk om daarna in een kring plaats te nemen. We gaven elkaar de hand en deden in stilte het spelletje “handjeknijpen”, bij 1x het verzoek naam te noemen, wie is in jouw omgeving een geluksvogel en waarom, bij 2x doorgeven. Dat was onze kennismaking.
Toen volgden de verhalen en het was bijzonder dat we 7 wijzen van hoe men geluk ervaart konden noteren:
Geluk is spiritueel van aard
Voor geluk moet je hard werken
Echt geluk dat is “thuiskomen”
Geluk dat moet je zelf creëren
Geluk is er als je vertrouwen in jezelf hebt
Geluk is er als ik het samen met anderen doe
Geluk is er als er iemand van je houd

Na het uitwisselen van dromen en wat eenieder de volgende dag zou gaan doen sloten we af door elk 2 regels van het gedicht Verlangen te lezen.
Wederom boeiend om te zien hoe mensen zich in een veilige omgeving voor anderen openen tijdens zo’n dialoog.

Jos van Beers laat ons weten

Dialoog in de Abdij op 11 november om 4.30 uur

Bij het voorstelrondje had ik de deelnemers uitgenodigd zich niet op de gebruikelijke wijze voor te stellen (al-dan-niet getrouwd, dat-en-dat werk), maar aan de hand van het thema, “geluk” dit jaar.

Meteen bij deze ronde bleek al hoe dicht dit thema raakt aan de ervaring van on-geluk.

Er volgde een indrukwekkende gespreksronde waarin men diepe en persoonlijke ervaringen met elkaar deelde.

Ieder kreeg én nam de tijd, zodat ik -als gespreksleider- weinig hoefde bij te sturen om de spraakzamen wat te matigen en de stillen uit te nodigen.

De toon van het gesprek was vriendelijk, geconcentreerd en respectvol. Men gaf elkaar géén advies, zodat dit gesprek een gelijkwaardige uitwisseling van ervaringen bleef.

Tijdens de “droom-fase” en de “doe-ronde” bleek -ondanks de soms zware onderwerpen- hoezeer men zich bemoedigd voelde door dit samenzijn.

De uren zijn voorbij gevlogen.

 

Ria Schoenmakers van Osch bezorgd ons het volgend verslag


VAN GELUK SPREKEN

Op 11 november kloppen we op de poort bij de monniken van Koningshoeven. Het is vier uur in de ochtend. De nacht maakt zich op om in de dag over te gaan. Vijf groepen van zeven mensen krijgen een kamer toegewezen in het klooster met even zoveel gespreksleiders. Ik ben een van hen; laat toegevoegd om vrouwelijke kwaliteit. De goed verwarmde spreekkamer ”Bethanie” is voor drie uren mijn domein. Na een kennismaking van deze “zeven plus een” zal het moeten gaan over geluk; een hogere insteek is nauwelijks denkbaar. De jongste blijkt zesentwintig; de oudste ben ikzelf. Mijn rol is secuur omschreven en extern nauwkeurig voorbereid.

Ik lees een aangereikt gedicht voor. Het gaat over luisteren. Wat is belangrijker dan dat, als je echt in contact wil komen. Geen discussie, maar dialoog is de opdracht. Je eigen gedachten opzij zetten; je openstellen voor wat gezegd wil zijn. “Ieder bewaakt zijn of haar eigen privacy”, is mijn voorstel. Toch komen er dingen op tafel die zelden aan bod komen. In de nachtelijke intimiteit binnen kloostermuren is spreken over en luisteren naar de diepste roerselen van mensen geen opgave. Het werkt eerder bevrijdend. De innerlijke rijkdom van zeven aan elkaar onbekende mensen is misschien ook helend voor wie behalve de ervaring van klein of groot geluk, gewag kan maken van wat het geluk in de weg staat. Ik hoop het maar…Geluk en ongeluk, twee onafscheidelijke grootheden die beiden opborrelen in een gesprek, een ontmoeting als deze. Hoe kan het ook anders? Verrassend ook hoe de een meteen de diepte in schiet en de ander vlak voor het einde onverwachte onthullingen doet. Wat zijn we verschillend; wat zijn we hetzelfde.

In de pauze drinken we koffie en eten we home-made cake. Ze kunnen er wat van, de paters. Maar zingen doen ze ook. In stilte lopend door de brede kille kloostergangen gaan we ons voegen in het ochtendgebed; de Lauden:

Gelukkig het volk, Heer, dat jubelen, mag en wandelt in het licht van uw gelaat…
Gelukkig is de man die wijsheid zoekt.
Het brood van inzicht zal zijn voedsel zijn…
Gelukkig al wie de Heer vreest, wie wandelen wil in zijn wegen…
Zo goed zo erbarmend is onze God, de hemelse zon zal over ons op gaan.

Een gastvrij ontbijt staat voor ons klaar. Voor een enkeling is de kloosterwinkel nog eventjes aantrekkelijk.

Ik ga naar huis; het is licht geworden….

Aan de dialoogtafels van Ton Janssen in het Raadhuis Oisterwijk en bij Huis voor Zingeving werden volgende teksten gebruikt:

 

Laten we Zee zijn

Wie ben ik vraag ik de zee!!

Sluit je ogen bruist zij en luister!

Ik luister naar haar komen en gaan!

Naar ’t kolken en stukslaan!

en ’t vurig na-sissen

van! !zacht schuimende uitlopers!!

Laten we stil zijn – zegt ze!

Laten we samen !

Laten we Niets zijn!!

Laten we fijn én pijn !zijn

Laten we Alles zijn !

laten we – zegt ze!!

laten we Zee zijn


Enkele reacties van deelnemers:

 

GELUK 

Geluk is

delen met elkander ,

aandacht voor elk ander .

Geven en delen

vermenigvuldigd

het geluk van velen .

 

Kunnen zeggen ;  “ Ik luister “

is als een hartgefluister ,

een zachte doch krachtige

 en prachtige trilling

van energie

vanuit de verstilling .

In een dagelijkse of zeldzame dag : –

met de intentie

dat ook jij er als medemens

wezen mag  !

( Corrien van Balleooij  15 Nov. 2014 ).

 

 

Dag Jan Daem .

We hebben je gemist vanmiddag bij de afsluiting van de dialoogtafels . Vanmorgen  kreeg ik plots inspiratie en scheef nog gauw even bovenstaand gedicht , als dankbetoon aan de gespreksleiders .

Nelleke van Wijk, mijn tafelleidster, heb ik er ook mee bedacht maar vindt dat jij er zéker ook een afschrift van dient te hebben .

Dank voor al je noeste arbeid en inzet , je bent een fantastisch leider en een zeer liefdevol betrokken  mens , door een ieder gewaardeerd , waarin  ZINGEVING metterdaad  centraal staat  .

Dank je wel .

Corrien van Ballegooij, 15 Nov. 2014

 

Een andere deelnemer schrijft:

Van geluk spreken…….

Een gelukkige keuze van het thema van de dialoogtafels 2014: geluk
Zet acht mensen bij elkaar en laat ze vertellen wat geluk is: acht verschillende verhalen met een gemeenschappelijke noemer: geluk is een positief gevoel, een gevoel van welbevinden.

Ieder vertelt iets over indringende gebeurtenissen op het levenspad. Ieder vertelt van de pogingen om verdrietige zaken om te zetten naar een meer gelukkig gevoel.
Geluk is iets anders dan gelukkig zijn. Geluk als de afwezigheid van pech, het net gehaald hebben van de trein, het staatslot dat goed valt. Nee, gelukkig zijn heeft te maken met emotie, gevoel, soms overweldigend, soms vluchtig, vaak duurt het gelukkig wat langer.

Het geluksgevoel dat ontstaat door jouw inzet als vrijwilliger, door die prachtige klassieke muziek die de stilte van jouw huiskamer aanvult, door de rust van de natuur in zijn openheid met vergezichten of zijn beslotenheid van het stukje bos waar je verblijft.

Geluksgevoel is eigenlijk een werkwoord: je kunt werken aan je geluk. Geluksactiviteiten betekenen tijd nemen voor dankbaarheid, optimisme cultiveren, sociale relaties koesteren en leren vergeven. In de dialoog vertelt een ieder wat hij of zij daar van vindt en hoe hieraan gewerkt wordt. Luisteren, herkennen, erkennen. Een waarde(n)volle middag, gelukkig dat ik er was.

Een deelnemer.