Na de gedaanteverandering op de berg gingen Jezus en zijn leerlingen daar weg en trokken Galilea door; maar Hij wilde niet dat iemand het te weten kwam, want Hij was bezig zijn leerlingen te onderrichten.
Hij zeide hun: “De Mensenzoon wordt overgeleverd in de handen der mensen en ze zullen Hem doden; maar drie dagen na zijn dood zal Hij weer opstaan.”
Zij begrepen die woorden wel niet maar schrokken ervoor terug Hem te ondervragen. Zij kwamen in Kafarnaüm en, eenmaal thuis, ondervroeg Hij hen: “Waar hebt ge onderweg over getwist?” Maar zij zwegen, want zij hadden onderweg een woordenwisseling gehad over de vraag wie de grootste was.
Toen zette Hij zich neer, riep de twaalf bij zich en zei tot hen: “Als iemand de eerste wil zijn, moet hij de laatste van allen en de dienaar van allen zijn.” Hij nam een kind en zette het in hun midden; Hij omarmde het en sprak tot hen: “Wie een kind als dit opneemt in mijn Naam neemt Mij op; en wie Mij opneemt neemt niet Mij op, maar Hem die Mij gezonden heeft.”
Enkele bedenkingen bij de lezing van zondag 20 september
*Jezus misleidt nooit. Hij vertelt zijn leerlingen de waarheid over zijn Passie. Het mysterie van het kruis onthult.
Hij wil niet dat zijn leerlingen meegesleept worden door het beeld van een glorieuze Messias of een wonderdoener.
Jezus gaat op een veel dieper niveau te werk. Hij identificeert zich met alle slachtoffers van onrechtvaardigheid doorheen de geschiedenis van de mensheid. Hij is solidair met hen, zelfs ten koste van zijn eigen leven. Dat is de liefde die de wurggreep van het kwaad zal breken. God is bij de verstotelingen van de aarde en bewaart voor hen de eerste plaats in zijn koninkrijk.
*Heer, wanneer lijden en verraad op mijn pad komen, laat mij ze dan liefdevol aanbieden aan U.
Laat me geloven dat mijn onvermijdelijke momenten van lijden geduldig en liefdevol worden gedragen.
Laat ze hun eigen bijdrage leveren aan de redding van de wereld.
