Maar dan valt het pasgeboren veulen uitgeput op de grond en het vermoeide hoopje zebra lijkt urenlang alleen maar naar zijn moeder te kijken. “Wat scháttig” denk ik. Maar het is helemaal niet schattig; het is iets heel anders. Het veulen probeert het streeppatroon van zijn moeder te onthouden.
Stel je voor! Elke zebra op deze planeet heeft een uniek streeppatroon. Het uit het hoofd leren van het patroon van zijn moeder vormt de eerste band tussen het veulen en zijn moeder, zijn eerste maatregel tegen het verdwaald raken in de kudde.
Ik geloof dat God in elk menselijk leven een uniek patroon van zijn aanwezigheid schildert. We ontdekken dit patroon wanneer we nadenken over wat er daadwerkelijk gebeurt in onze dagelijkse ervaring. Het is daar dat we de persoonlijke relatie van God met ons zullen opmerken en hoe deze zich van minuut tot minuut ontvouwt. Deze reflectie wordt een houding van bewustzijn, een voortdurend werken aan een relatie en maakt dat wij een onverbrekelijke band krijgen met de Bron van ons wezen op elk moment van ons leven.
Margaret Silf
