Een dierbare verliezen, geen mens ontsnapt eraan en het maakt ten diepste deel uit van het leven. Maar hoe ermee omgaan?
Het idee bestaat sterk in onze samenleving dat je na een zekere tijd van rouw het verlies een plaats moet hebben gegeven en dat je verder moet. Zo hoor je soms – goedbedoeld – zeggen, bijvoorbeeld bij de herdenking een jaar na het overlijden, dat het tijd wordt om het nu los te laten. Maar hoe zou een man/vrouw zijn geliefde ooit kunnen loslaten? Hoe zou een moeder/vader haar/zijn gestorven kind kunnen loslaten?
De lotgenotengroep is bedoeld voor mensen die een dierbare verloren hebben. Onder professionele ondersteuning van deskundige vrijwillige rouwbegeleiders gaan wij samen op zoek naar elementen van veerkracht in het leven van een nabestaande. We focussen niet alleen op het verlies zelf, of op de pijn, maar ook op de positieve gevoelens en ervaringen die de deelnemers in vertrouwen met elkaar delen. Het gaat erom ‘veer-kracht’ te vinden. Dat is een mooi Nederlands woord: een veer is broos en kwetsbaar, maar ook iets krachtigs. Je kunt haar plooien, maar niet breken. Daar gaat het om in de lotgenotengroep : het heen en weer bewegen tussen kwetsbaarheid en kracht.
Reactie vanuit vorige groepen lees verder…>>>
Ook mannen rouwen om het verlies van een dierbare…
Start voor het najaar: Dinsdag 18 Oktober 2016
Inlooppunt, Kerkstraat 48 Oisterwijk.
