Wat als wat we nodig hebben in plaats van meer actie, meer verstilling is?
Wat als in plaats van meer woorden, we meer stilte nodig hebben?
Wat als al onze woorden – of ze nu uitgesproken worden, in een artikel verschijnen, of in een blog of via een groepsmail verspreid worden – meer betekenis krijgen wanneer ze begrepen worden door meer aandacht te geven een het Woord onder alle woorden, het Woord dat aanleiding geeft tot de taal zelf?
Zou het kunnen dat meer aandacht voor stilte meer aandacht voor elkaar zou kunnen meebrengen, net zoals meer aandacht aan wat we eten ook meer aandacht betekent voor onze gezondheid?
Kun je alleen zijn met alleen maar je gedachten?
Kun je leven vrij van beeldschermen en draadloos internet?
Kun je naar stilte luisteren?
Welke herinneringen komen in je op wanneer je jezelf tijd geeft om te reflecteren?
Tim Muldoon