Mijn zoon staat soms stil bij het leven na de dood. Hij maakt zich dan zorgen. Hij vreest dat de ervaring van de Hemel hetzelfde zal zijn als de ervaring die hij nu heeft tijdens het bijwonen van een gebedsviering in de kerk. Hij vindt, net als de meeste vierjarige kinderen, de activiteiten in de kerk onverdraaglijk saai. Ik denk zelfs dat bij velen onder ons de angst opborrelt, wanneer we stilstaan bij de gedachte dat de Hemel saai zal zijn.
We willen niet eeuwig vertoeven op rondzwevende wolkjes. We dromen van eeuwenoude bomen, van witte stranden en van malse grasvelden. We kijken reikhalzend uit naar de blauwe lucht, naar trouwe honden en naar sterke paarden. We verlangen te werken, te spelen en te beminnen. We bezitten een lichaam. We willen lichamelijk contact. We willen zo goed mogelijk gebruikmaken van ons lichaam.
God beseft heel goed dat we verlangen naar de Hof van Eden, het paradijs op aarde. Hij verlangt ons de Tuin van Eden terug te geven. God zal een nieuwe aarde scheppen, zonder zee. De zee is namelijk een oeroude beeldspraak van chaos en dood. Dus ik doe mezelf en mijn zoon geloven, dat de Hemel ongeveer hetzelfde zal zijn als een thuis. Maar dan wel een tikkeltje beter. ( Jessica Mesman Griffith )
Bron: Gewijde Ruimte
* Graag verwijzen wij ook op onze website naar de wekelijkse Nederlandstalige overweging uit de Abdij van Orval ( Zondag 22 november 2015).
Bezinning op de overweging.
Zondag 22 november…
op deze laatste zondag van het kerkelijke jaar keren we terug naar de kern van ons geloof rond de figuur van Jezus, de Christus. Hoe kon in deze Mens een versmelting plaats hebben van het goddelijke en het menselijke?
Hij was maar een Man op een ezel,
eenvoudig en zonder aanzien.
Zonder grote parade, zonder lijfwachten,
geen speciale veiligheidsmaatregelen,
geen afrasteringen,
geen geblokkeerde wegen.
Hij was maar een Man op een ezel,
de Koning der armen,
de Messias van dienst.
Zonder troon, zonder plechtige ontvangst van de overheid,
zonder diplomatieke aanwezigheid.
Hij was maar een Man op een ezel,
vol aandacht voor de minstbedeelden,
vol zorg voor de uitgestotenen
en toch in verzet tegen uitbuiting en onrechtvaardigheid.
Hij was maar een Man op een ezel,
de zachtste van alle mensen.
Hij reed op een zacht dier Jeruzalem binnen.
Laten wij Hem vandaag in ons leven binnen laten.
Maar moeten wij onszelf dan niet grondig veranderen
als wij zijn naam willen dragen?
( Bron onbekend)
*Beste bezoeker…METGEZEL graag bevelen wij jullie aan
|
||
1) DONDERDAGVOORMIDDAG 3 december 2015
Om 10.00 uur ( Inloop vanaf 09.45 uur)
Drie dialoogtafels met als thema: Stervenskunst als levenskunst.
Raadhuis van Oisterwijk
De Lind 56
Oisterwijk.
Inschrijven en aanmelden verplicht.
Meer Info: Lees verder…>>>
2) MAANDAGNAMIDDAG 7 december 2015
Om 14.00 uur ( Inloop vanaf 13.45 uur)
Drie dialoogtafels met als thema: Stervenskunst als levenskunst.
Raadhuis van Oisterwijk
De Lind 56
Oisterwijk.
Inschrijven en aanmelden verplicht.
Meer Info: Lees verder…>>>
Het was goed hier te zijn, maar het is ook goed heen te gaan om elders “licht” te zijn en met velen te delen wat jou geraakt heeft.
Alle goeds bij elke nieuwe dag in het heden van deze herftsmaand November 2015…
Iedere dag een nieuwe dag, anders dan gisteren.
Wat wij vandaag beslissen, geeft nieuwe vorm aan ons leven.
Nieuw is een kwaliteit die God aan ons leven geeft.
Laat elke nieuwe ontmoeting een ontmoeting zijn die nog nooit eerder heeft plaatsgehad.
Laten wij er dus ten volle van genieten en uitkijken naar de volgende!
Wij zijn er terug voor de wekelijkse inspiratie
en de overweging uit de Abdij van Orval in het weekend van Zaterdag 28 november / Zondag 29 november 2015.
Tot dan…!!!!
