Een vriendin van mij is van het slag mensen dat altijd opgewekt is en positief ofschoon zij blijkbaar met meer dan haar deel aan ellendige tegenslagen te maken heeft. Omdat zij het nu en dan eens treft, heeft zij enkele pittige verhalen te vertellen. Mijn voorkeur gaat naar het verhaal van die nacht toen ze wakker werd met twee politie officieren aan haar bed. Door een aantal vreemde omstandigheden, was de deur van haar huis tijdens de nacht wagenwijd open gelaten. Haar gebuur maakte zich zorgen over haar en haar familie en belde de politie. Die ging onmiddellijk naar het huis en doorzocht elke kamer voordat ze haar wekten en haar zegden dat alles in orde was (en alsjeblieft sluit je deur de volgende keer). Ik denk dat ik een hartaanval had gekregen als ik midden in de nacht wakker was geworden met twee politie officieren aan mijn bed. God waakte die nacht blijkbaar over mijn vriendin door een bezorgde gebuur en de dienstvaardige inlevende politiemensen.
Soms stuurt de Onhoorbare en Onzienbare hulp terwijl wij niet eens beseffen dat we die nodig hebben. Dat doet er mij aan denken dat mijn gebeden soms verhoord worden nog voor ik ze heb uitgesproken.
Onlangs hoorde ik iemand spreken over “niet beantwoorde gebeden”, en het viel me te binnen dat terwijl we die vaak opmerken (of op zijn minst als onbeantwoord ervaren), wij soms geen oog hebben voor de “antwoorden waarvoor we niet gebeden hebben”. ( naar Cara Callbeck)
Ter overweging.
Venster van de Ziel
Mag ik je ogen toewensen
die de kleine dingen van de gewone dag zien
en in het licht zetten.
Mag ik je oren toewensen
die de nuances en de ondertonen
in het gesprek met anderen opnemen.
Mag ik je handen toewensen
die niet lang overleggen
of ze zullen helpen en goed zullen doen.
Licht dringt door het venster van de ziel
in ons binnenste en straalt terug in onze omgeving,
onderweg met medemensen.
Je mag zijn als een venster
waardoor Gods Liefde in de wereld schijnt. ( Edith Stein )