Oefen je gedurende een zekere periode in persoonlijk gebed, reflectie, meditatie, overweging, filteren – hoe je het ook wilt noemen. Maar doe iets op een geregelde basis om te beginnen aan een bewuste dialoog met je eigen innerlijke en met God. Als elk wakker moment overstelpt is door input en stimuli, dan verzuipt de stem van je ziel. Je zal misschien een geestelijke doofheid gaan ervaren… een geblaseerd gevoel.
Zonder gebed loop je het risico dingen te vermijden die je kunnen leiden naar destructieve gedachten, gevoelens en gedragingen. Geen tijd maken om dagelijks aandacht te besteden aan je ziel is alsof je rondtoert in een auto met God op de achterbank; de muziek is echter zo luid dat je geen woord verstaat van wat Hij zegt.
Een van de eenvoudigste manieren om dagelijks in voeling er komen met je ziel, is de praktijk van het levensgebed, een manier van bidden die Ignatius van Loyola aanleerde (Klik hier: voor verschillende nederlandstalige versies van het levensgebed) Door op die manier te bidden, word je je meer bewust hoe God bij jou aanwezig was in het verleden en daarom geraak je meer afgestemd op de manier waarop Hij hier en nu aan het werk is. Het is alsof je het volume van je auto-stereo uitschakelt en zegt “Sorry God, zei je iets?” Deze praktijk resulteert niet meteen in een soort extase of een blijvend euforisch gevoel. Het brengt ons gewoon in aanraking met wat onze ziel aan het overdenken is ( vaak zonder dat wij er ons bewust van zijn); dit stelt ons in staat gedragingen te vermijden die ons slechts tijdelijk afhelpen van dat knagend gevoel in ons binnenste. Het gevolg is dat onze ziel groeit en wij ons in het algemeen meer levend voelen.
Joe Paprocki
Ter overweging.
Hij is geen koning op een troon.
Hij heeft geen lijfwachten.
Protocol is Hem vreemd.
Hij heeft één gedragsregel:
liefde, vrede, geluk.
Hij durft zichzelf te vergeten.
Behoefte om zichzelf te redden,
heeft Hij niet.
De minste staat bij Hem voorop.
De lijdende mens krijgt voorrang.
Wie vergeving behoeft,
kan op Hem rekenen.
Hij is geen koning van geboorte.
Hij is het geworden
door zijn manier van leven.
Hij heeft geen onderdanen,
wel medestanders en volgelingen.
Hij roept mensen op
om te leven met liefde in het vaandel.
Zijn Boodschap daagt uit
om Hem achterna te gaan,
om koninklijk, royaal, te leven:
edelmoedig en goed, ten einde toe.
Zijn leven zegt ons,
dat we er mogen zijn voor Hem;
maar ook, dat de ander voor ons
op de eerste plaats komt. (Wim Holterman osfs)