Ben ik misschien alleen aan de buitenkant blij?

VERTEL EENS…

Jan van der Steen een deelnemer uit de voorjaarsgroep 2017 heeft een interview toegestaan met verslaggever Dhr. Joris van der Pijll redacteur van het veel gelezen plaatselijke weekblad NIEUWSKLOK./ Oisterwijk.
Joris is ook de bezieler van de dynamische website Oisterwijk Nieuws
Zie: https://www.oisterwijknieuws.nl/

Ben ik misschien alleen aan de buitenkant blij?

1 oktober 2017

Jan van der Steen, een 71-jarige opgewekt ogende Oisterwijker, verloor vorig jaar zijn vrouw.

‘68 jaar, dat is veel te jong, toch heb ik het gevoel dat we een mooi leven hebben gehad samen. We hebben altijd alles kunnen doen wat we wilden en ze heeft een mooi leven gekend. Vijftig jaar zijn we samen geweest, we hebben veel gereisd, genoten van onze twee dochters en onze kleinkinderen, we hebben veel geluk gekend. We hadden veel diepgaande gesprekken over eigenlijk alles, ook over een reële kijk op de dood. Ik mis haar enorm, we hadden samen nog veel plannen en die ga ik nu weer oppakken.’ ( door Joris van der Pijll )

Jan is een van de deelnemers aan de lotgenotengroep van afgelopen jaar. ‘Ik was verward, ik was er de hele dag mee bezig, maar ik voelde geen verdriet, ik wist niet waarom.’ Jan voelde wel het gemis van zijn vrouw, maar er waren geen tranen, nauwelijks voelde hij het verdriet dat er volgens velen wel moest zijn. ‘Ik ben op zoek gegaan naar de oorzaak van het schijnbaar ontbreken van dit verdriet. Toen las ik een artikel in de Nieuwsklok over andere mensen en hun ervaring met de lotgenotengroep, en heb me daarvoor aangemeld.’

Het graf van Dimphy, haar rustplaats.

‘Ik ben er tijdens de gesprekken bij de lotgenotengroep achter gekomen dat we allemaal op een andere manier verdriet beleven en uiten. Dat mogen we van elkaar respecteren.’ Het verdriet en gemis van Jan uitte zich anders, en dat mag er zijn, net zo goed als mensen die bijvoorbeeld veel huilen, of andere uitingen en gevoelens kennen bij emotionele gebeurtenissen. ‘We hebben in die acht bijeenkomsten een aantal thema’s doorlopen die je tot denken zetten. Ze vormen een rode draad en nemen je mee in het rouwproces, dat voor mij begon met verwarring.’

‘Mijn gevoel is door alle gesprekken niet veranderd, maar ik ben er wel anders naar gaan kijken. Het heeft mij bewust gemaakt en ik vind het fijn om er over te praten. Voor mij begon het met verwarring en niet herkennen van aanwezig verdriet. Ik leerde daar om het niet ‘los te laten’ maar om het ‘anders vast te houden’. Het gemis is in het afgelopen jaar steeds erger geworden maar ik kan er nu wel beter mee omgaan. Ik heb nog jaren voor me (hoop ik), ik wil nieuwe mensen leren kennen, en met de mensen om me heen gewoon genieten, uiteraard met Dimphy altijd in gedachten.’ Jan en zijn dochter hebben samen een boekje gemaakt, met de gedichten die ze het afgelopen jaar hebben geschreven. Een mooie zin om mee af te sluiten, die dit gevoel samenpakt: ‘Het is nog lang geen herfst in mij!’

Volgtijdig mijmeren
Waarom… moest ons dit overkomen
Waarom… wie zegt het mij
Waarom… vallen bladeren van de bomen
Het is nog lang geen herfst in mij

Verdriet… dat komt nu echt naar boven
Verdriet… dat niet te vatten is
Verdriet… je moet nu echt geloven
Dat ik jou nog steeds zo vreselijk mis

Missen… doe ik jou nog elk moment
Missen… doe ik jou voor altijd
Missen… omdat jij er niet meer bent
Gelukkig kenden wij geen spijt

Alleen… zijn valt voor mij wel mee
Alleen… zijn valt wel mee voor mij
Alleen… zijn, denken aan ons twee
Maakt mij soms een beetje blij

Eenzaam… alle dagen alle nachten
Eenzaam… maar niet echt alleen
Eenzaam… je zou het niet verwachten
Met zoveel mensen om je heen

Omgeving… is geweldig aardig
Omgeving… kent jouw wereld niet
Omgeving… behandelt jou zo waardig
Maar het wordt nooit hun verdriet

Kinderen en kleinkinderen… blijven motiveren
Kinderen en kleinkinderen… die voelen het wel aan
Kinderen en kleinkinderen… je moet er maar van leren
Dat je ook voor hen verder zal moeten gaan

Toekomst… ja wie zal het zeggen
Toekomst… kijk er nog niet echt naar uit
Toekomst… moeilijk uit te leggen
Toekomst langzaam komen we vooruit

Jan van der Steen

De nieuwe gespreksgroepen VOORJAAR en NAJAAR gaan steeds door op een DINSDAGMORGEN. Met de groep zijn wij te gast in de gezellige huiskamer het Inlooppunt Kerkstraat 48 in Oisterwijk, steeds van 09.15 tot 12.15 uur. Wij gaan een inlevend en ondersteunend gesprek aan met de groep van maximaal acht personen en in totaal van acht vaste bijeenkomsten.
Deze bijeenkomsten zijn bedoeld voor mensen die bewust willen stilstaan bij hun verdriet en een handreiking willen ervaren om hier met vernieuwde veerkracht mee om te gaan. Na aanmelding zal vooraf een individueel gesprek plaatsvinden met de begeleiders. Meer informatie en aanmelding kan via de website www.metgezelinzingeving.com of telefonisch bij Jan Daem (06/13416942).